Van Ostadestraat 37, 5613 GP Eindhoven
06-54356564
monique.hendriks.84@gmail.com
https://www.monique-hendriks.nl
Ik houd van het zoeken naar onwaarschijnlijke verbindingen: tussen mensen, vakgebieden, concepten en woorden. Als research scientist en creatief schrijver/performer heb ik een sterke creatieve mindset, terwijl mijn opleidingen in Computer Science & Engineering en Cognitiewetenschappen me ook een sterk ontwikkelde analytische mindset hebben gegeven. Als research scientist heb ik mij gespecialiseerd in interactie met Artificial Intelligence. Als schrijver ben ik succesvol poetry slammer en ik heb twee romans uitgegeven. Ik word gelukkig van een creatieve omgeving waarin aandacht is voor zowel de sterke punten als de tekortkomingen van de mens en waar tijd en ruimte is om dingen in detail uit te pluizen en te experimenteren.
Mijn leven heeft zich altijd gekenmerkt door een brede interesse, waarin, getuige deze CV, desalniettemin twee verbindende factoren te ontdekken zijn:
Dit zijn de twee rode lijnen door mijn leven die de brandstof zijn voor mijn ambitie. Ik word gelukkig van een creatieve omgeving waarin aandacht is voor zowel de sterke punten als de tekortkomingen van de mens en waar tijd en ruimte is om dingen in detail uit te pluizen en te experimenteren.
Gaandeweg hebben mijn interesses, opleiding en ervaring die ambitie omgezet in de volgende vaardigheden en expertises:
Deze vaardigheden en expertises wil ik graag optimaal benutten en verder ontwikkelen, maar daarnaast blijf ik ook altijd open staan voor nieuwe ervaringen en uitdagingen, in lijn met de twee factoren die ik hierboven heb genoemd.
Als creatief schrijver en performer schrijf ik poëzie, korte verhalen en romans en ik werk aan nieuwe literaire concepten voorbij de bladzijde. Ik maak korte poëzie filmpjes en audio ervaringen. Ik heb veel acteerervaring op het podium. Ik maak en perform theatrale concepten gebaseerd op mijn schrijfwerk en ik ben de Nederlands Kampioen Poetry Slam 2021. Mijn focus ligt op het prikkelen van de fantasie en het zoeken naar verbinding. Ik denk dat fantasie een grote rol kan spelen in ons gevecht tegen de toenemende polarisatie. Mijn ambitie is om mijn publiek te verbreden voorbij fervente lezers en poëzieliefhebbers door over de grenzen tussen de creatieve disciplines heen te stappen en met andere makers samen te werken.
Ik ben een van de spoken word talenten geselecteerd voor het UC Masters programma. In dit programma krijgen self-made talenten in verschillende urban culture disciplines ondersteuning om hun eigen ontwikkelingstraject uit te stippelen gedurende een periode van 2 jaar. Mijn focus in dit traject ligt op multidisciplinaire samenwerking met theater, video, dans, stem, poëzie, story telling en visual art. Ik wil mijzelf ontwikkelen als een multidisciplinaire maker en samenwerkingspartner.
Mijn ambitie als schrijver is om buiten de bladzijde te gaan, als spoken word artiest wil ik de grenzen van het genre oprekken. Voorbeelden hiervan zijn mijn intenties om een theater voorstelling te maken met elementen van poëzie, fysieke performance en dans. Daarnaast werk ik ook aan een spoken word clowns act. Verder werk ik op dit moment aan concepten die verhalen en poëzie buiten de bladzijde plaatsen door het gebruik van multimedia storytelling elementen. Mijn visie is om met mijn werk de fantasie te prikkelen. De huidige literaire cultuur vertoont een verschuiving naar realisme: de populariteit van non-fictie boeken groeit en in de poëzie en spoken word ligt een sterke nadruk op de persoonlijke worstelingen van de dichter. Hoewel dit zeker relevant werk is, zou het naar mijn mening niet ten koste moeten gaan van het gebruik van onze fantasie. Eén van onze machtigste capaciteiten als mens ligt daarin dat we ons een toekomst kunnen voorstellen die anders is dan vandaag en dan we ons kunnen verplaatsen in de schoenen van een ander. Hiermee kan onze fantasie een drijvende kracht zijn in het gevecht tegen de toenemende polarisatie en kan het ons helpen een voorstelling te maken van de effecten van ons gedrag van vandaag op de toekomst (als het bijvoorbeeld gaat over de toekomst van onze planeet). Daarom vind ik het belangrijk als creatieve maker mijn publiek uit te dagen om haar fantasie te gebruiken en te ontwikkelen, maar ook om mijn publiek uit te breiden voorbij spoken word enthousiasten en fervente lezers door over de grenzen tussen creatieve disciplines heen te stappen en met andere makers samen te werken.
In het UC Masters programma wil ik mijn acteervaardigheden verder ontwikkelen, met een focus op camera acteren, maar ook verschillende manieren om het gebruik van lichaam en stem te trainen. Daarnaast wil ik mijzelf ontwikkelen als een sterke partner voor multi-disciplinaire samenwerkingen. Dat laatste wil ik doen door een sterkere basis te ontwikkelen in
As a research scientist, I have an education in Cognitive Science as well as Computer Science and Engineering. I started working at Philips research in 2011.
I am currently working on user interaction with clinical decision support (CDS) in the intensive care unit (ICU) in the context of a PhD trajectory together with Máxima Medical Centre and TU/e.
My ambition is to come up with a design for a CDS system in the ICU that supports collaboration among physician and CDS to improve the decision-making process with special emphasis on the physician's reasoning process as well as the fit within the ICU environment and the team dynamics in this environment.
In the past, I have worked on motivating people to make lifestyle changes through technology, helping cancer patients to understand their condition and make informed decisions together with the physician and making predictive models for treatment and diagnosis in oncology.
In 2010 I received two Master of Science degrees after finishing a Bachelor of Science in Computer Science at the Technische Universiteit Eindhoven:
As a student, I was involved in several committees of GEWIS, the study association for mathematics and computer science students of the TU/e. In 2005/2006, I was the vice-president of the board of this study association. I was involved in organising the National Computer Science Conference, a collaboration among several study associations of computer science throughout the Netherlands. I was involved in organising the introduction week for mathematics and computer science students. I was a student member of the faculty council. I wrote a column and articles for Cursor, the university news paper of the TU/e. I was involved in the development of a theatre show for promoting the computer science degree. I was a student assistant, involved in supporting several classes and informing high school students about the degree of computer science. And finally, I did scouting for recruitment agency YER.
As of September 2019, I am a user interaction research scientist at Philips Research and involved in the initiation of a cognitive engineering research team. My personal expertise and ambition can be found in the area of interaction with Artificial Intelligence, more specifically in the area of clinical decision support. I have built up knowledge about human judgment, naturalistic decision-making and reasoning under uncertainty and use that knowledge to develop decision support tooling tailored to the ways in which humans take decisions.I am doing this research as part of a PhD trajectory within the Eindhoven MedTech Innovation Center (e/MTIC), a collaboration between Philips, Máxima Medical Centre and the Technical University of Eindhoven (TU/e).
In my research into user interaction with AI in the intensive care unit, my ambition is to come up with a concrete concept for Clinical Decision Support that supports human-machine collaboration by facilitating the incorporation of facts and data-driven learnings provided by an AI algorithm into the human reasoning process. The idea is to provide support in the reasoning where machine reasoning surpasses human reasoning, while facilitating exploitation of human reasoning strengths such as holistic reasoning, flexibility and empathy.
The CDS concept should be value-aware, actively supporting the medical staff in considering tradeoffs in human values in the care of their patients. The envisioned concept uses a conversational AI approach to enable the CDS to become value-aware and story structures to help the user integrate facts and data-driven learnings provided by the CDS with their own value judgemetns in a natural way.
An important question that needs to be answered during the trajectory of this research is: How will we measure the success of a value-aware, conversational and narrative CDS? In order to know whether the decision-making process has improved, we need to understand the values that are involved, both the professional values of the physician as well as the personal values of the patient and to balance them with society’s values. We need to define some measure of balance among the utilitarian and the deontological perspective in medical decision-making.
A more in depth decription of my research proposal can be found in this Frontiers publication
Als multidisciplinair maker en wetenschapper met expertise in AI en menselijke interactie, creëer ik diverse ervaringen en schrijf ik theaterstukken. Mijn passie voor creativiteit en het menselijke spel drijft me om verbeelding te prikkelen en om verbinding te zoeken. Ik gebruik het geschreven woord als basis, omdat taal de fantasie op unieke wijze aanspreekt, van speelse volwassenenobjecten tot meeslepende theatervoorstellingen.
Mijn doel? Volwassenen aansporen om weer te spelen, om van de complexiteit van algoritmes naar de verhalende nuances van het leven te gaan. Als wetenschapper overbrug ik de kloof tussen algoritmes en menselijk denken, en ik exploreer hoe een algoritme zijn denkwijze aan mensen kan uitleggen. In mijn creatieve werk bouw ik vergelijkbare bruggen: ik exploreer hoe de ene mens zijn (complexe) emoties en ervaringen kan delen met de andere mens.
Mijn jarenlange ervaring als schrijver, actrice en theatermaker, maar ook als wetenschapper op het gebied van psychologie en AI, zet ik in om te onderzoeken hoe menselijke relaties werken en om verschillende perspectieven een stem te geven.
Ik houd van het zoeken naar onwaarschijnlijke verbindingen: tussen mensen, vakgebieden, concepten en woorden. Door mijn veelzijdige achtergrond, spreek ik de taal van verschillende disciplines, wat mij in staat stelt verschillende expertises bij elkaar te brengen en mogelijkheden te zien die verder gaan dan de grenzen van een vakgebied.
Ik focus mij daarbij op de kwetsbaarheid en de feilbaarheid van de mens. Ik onderzoek met name de fluïditeit van identiteit: hoe wij voortdurend veranderen door wat er om ons heen gebeurt en hoe weinig controle we dus eigenlijk hebben over onze eigen acties en ons eigen bestaan.
Dit onderzoek groeit mee met de eigen reis die ik als mens maak. Van pestslachtoffer, naar student worstelend met zingeving, naar jonge professional in een grote organsisatie voor het eerst geconfronteerd met de absurditeiten van het moderne leven, naar de eerste echte confrontaties met enerzijds mijn voorrecht als Westerse mens en anderzijds de verscholen discriminatie waar ik als vrouw mee te maken krijg naar de allesoverheersende vraag: 'Wil ik eigenlijk kinderen?'
Ik begon in 2014 met een theatervoorstelling waarin ik mijn rol als pestslachtoffer onderzocht in het systeem van pesten op de middelbare school. Ik heb de theatervoorstelling gespeeld voor middelbare schoolklassen die na afloop workshops kregen aangeboden van Stichting Carte Blanche.
In de jaren hierna ontwikkelde ik mij verder als actrice en theatermaker bij verschillende theatergroepen en in cursussen en workshops.
In 2019 zette ik voor het eerst voet op het podium van een poetry slam. Ik bereikte de finale van het NK Poetry Slam 2020. In de tweede ronde bracht ik een performance waarin ik mijn publiek meeneem in de onrust die tijdens de lock-down ontstond in mijn huis en in mijn hoofd.
In 2019 start ik ook met het maken van poëziefilms. In de poëziefilm Tast zin zoek ik naar een vertaling van wat mijn zintuigen waarnemen naar wie ik ben. Hoe beïnvloeden mijn waarnemingen mijn identiteit? Bestaat er wel een ik als een reeks waarnemingen me het gevoel kan geven dat er helemaal geen ruimte meer is voor een ik?
In Vooroordelen over de dood onderzoek ik het bestaansrecht van herinneringen. Hoe lang moet ik ze vasthouden? Ben ik het aan ze verschuldigd om vast te houden? Hoe lang houd ik dat vol?
Quarantaine is een reflectie op oordelen. Wat gebeurt er als we het oordeel kunnen loslaten? Durven we ons kwetsbaar op te stellen, met het risico dat we gekwetst worden en de kans dat we ons oprecht geliefd voelen?
Samen met muzikant Sybren van Doesum, singer-songwriter Iris Penning en presentator Wordbites verken ik in Plotscast #15 de kwetsbaarheid en verwarring die ons mens maakt. Deze podcast is een opname van een live en grotendeels geïmproviseerd samenspel tussen Sybren, Iris en mijzelf.
Podcastserie De Verloren Tijd daagde me uit een audiostuk te maken geïnspireerd op een geluidsfragment.
Zowel in mijn rol als wetenschapper als in mijn rol als schrijver, actrice en theatermaker heb ik een ontwikkeling ingezet waarin ik meer wil vechten voor het tonen van kwetsbaarheid en het gebruiken van fantasie. In een cultuur waarin het belangrijk is dat je zelfverzekerd overkomt en koste wat kost blijft vechten voor je standpunt, zou ik graag zien dat mensen wat vaker onder ogen durven komen wat ze niet begrijpen. Als kwetsbare wetenschapper wil ik tonen hoeveel er is wat ik niet begrijp. Zien wat je niet begrijpt is volgens mij namelijk de eerste stap naar het vinden van nieuwe mogelijkheden. De tweede stap is het zoeken naar antwoorden, niet alleen door data te verzamelen, maar ook door onze fantasie te gebruiken om er een verhaal van te maken. De derde stap is om op basis van dat verhaal te gaan experimenteren, een stap waarin opnieuw kwetsbaarheid en een open houding van groot belang zijn. In een tijd waarin we voortdurend worden overspoeld met informatie en alles snel, flitsend en luid gaat, is het extreem lastig om de tijd, rust en ruimte te vinden voor die kwetsbaarheid en de fantasie. Ik ben daarom gaan experimenteren met combinaties van digitale en fysieke media: door in een digitale omgeving de aandacht te trekken en nieuwsgierig te maken naar het vervolg, dat zich in een fysieke en tragere vorm manifesteert, een vorm waarin de rust en concentratie kan ontstaan die nodig is om te reflecteren.
Dit heeft mij ook gedwongen om samenwerkingen op te zoeken met andere makers met andere expertises. Als multi-disciplinair maker en als samenwerkingspartner vind ik het belangrijk om er zorg voor te dragen dat de makers met wie ik samenwerk met zoveel mogelijk vrijheid aan de slag kunnen, zodat het eindproduct een werk is waar alle betrokken makers voor de volle 100% artistiek achter staan. Daarnaast wil ik dat mijn projecten de maker inspireren en hoop ik bij elk project partners te vinden die zelf ook een stuk van hun eigen kwetsbaarheid kunnen en willen tonen met hun bijdrage.
Mijn eerste stap hierin is mijn poëziedebuut Retrospectieven. Dit is een project waarin ik mijn poëzie presenteer in een 3D ViewMaster. Ik heb voor dit project Lilia Scheerder gevraagd om de beelden te maken. Deze schets is een voorbeeld van de tekst en beeld combinaties die in de View-Master te zien zijn. Wanneer deze in de View-Master bekeken wordt, ziet de kijker het beeld in 3D met de tekst die voor het beeld uitkomt.
In Te ver verliet ik mijn comfortzone (voorafgaand aan dit project tel ik in mijn fotoarchief slechts vijf selfies) en gebruikte ik selfies om te reflecteren op hoe oordeel een rol speelt in mijn leven. Hoe laat ik de oordelen van anderen mij beïnvloeden en wat brengen mijn eigen oordelen over anderen teweeg?
Wat als? schreef ik als eerste reactie op de lock-down. Ik las en hoorde verhalen van mensen die de lock-down als impuls ervoeren om te vertragen, een ontwikkeling die dus in lijn is met mijn wens voor de toekomst van de mensheid. Maar bij mezelf merkte ik helaas een omgekeerde ontwikkeling. Voor mij is dit een van de onrustigste perioden in mijn leven geweest. De plek waar ik altijd rust kon vinden – thuis – werd ineens een plek waar het onmogelijk leek ooit nog rust te vinden. Het werd mijn kantoor, kantine, sportclub, kroeg, workshopruimte, er kwam een oneindige stroom van pakketjes op gang, de buren stopten niet meer met ruziemaken en er zat op elk moment van de dag wel ergens iemand tegen een scherm te praten.
De tekst schreef ik op de muziek van Jordi de Backer.
In de film Boter, Kaas en Wetenschap verbind ik voor het eerst expliciet mijn rol als wetenschapper met mijn rol als maker. Boter, Kaas en Wetenschap is een onderzoek naar hoe kunst en wetenschap met elkaar strijden in hun zoektocht naar dé waarheid. Sophie en Alan spelen een spel met elkaar. Alan probeert te winnen door de regels te volgen, Sophie door de regels te veranderen.
Deze film maakte ik voor ILFU Fringe en in samenwerking met filmmaker Bob Schellens en acteur Johnny Mirer.
In de workshop New Media & Performance werkte ik samen met studenten van AKV St. Joost en Avans en onder begeleiding van Noud Heerkens aan een prototype van de installatie Speculum, een reflectie op hoe we omgaan met aandacht voor elkaar en voor onszelf in het digitale tijdperk.
Video-editing door Matija Pekić.
Voor het Center Humans and Technology schreef ik het verhaal Furniture love over de rol van technologie in de toekomst na Covid.
In het project Windows to the World, o.l.v. Jasper van Es, maakte ik samen met signpainters Niels Bakkerus en Guy Verbeek ontwerpen voor teksten op ruiten in de binnenstad van Eindhoven. Niels gaf vorm aan een tekst over leegstand door de opkomst van online winkelen op het leegstaande pand van de voormalige Hema. Niels en Guy gaven samen vorm aan een tekst over de verbindende rol van muziek boven de ingang van Dynamo.
In oktober 2023 bracht ik mijn tweede 'poëziebundel' Bobbie gaat in bad uit. Bobbie gaat in bad is een magisch badboekje voor volwassenen en vertelt het verhaal van Bobbie die een burnout krijgt en op advies van de dokter in bad gaat. Eenmaal met haar neus onder water gaat er een wereld voor haar open. Het boekje bevat tekeningen van tekenaar Maarten Berkers, die van kleur veranderen als het boekje nat wordt.