What’s up 2

Elke negentig minuten dromen we even weg, meestal merk je het niet eens. Elke negentig minuten ben ik heel even rijk en beroemd, is de zomer nog niet afgelopen, ben ik volmaakt gelukkig en heb ik het niet zo druk terwijl ik toch net zoveel doe. Als ik niet elke negentig minuten even zou wegdromen, dan zou ik natuurlijk meer tijd hebben om te bereiken waar ik dan van droom. Maar evolutie heeft besloten dat wij er maximaal negentig minuten onze aandacht bij kunnen houden. Misschien wel juist zodat we onze dromen niet vergeten. Stel je voor dat we al die extra tijd zouden gebruiken om te studeren, geld te verdienen, auto’s te kopen, daarmee vrouwen te versieren, een huis te kopen om daar te gaan wonen met de eerste vrouw die tolereert dat je werk belangrijker voor je is dan zij en op zondag de hele dag uit te trekken voor je kinderen (want je wil jezelf niet terugzien in een postbus51-spotje). Uiteindelijk ben je dan 65, je wordt wakker en realiseert je dat je eigenlijk liever operazanger was geworden, dat je toch meer van seks met mannen houdt en dat dat wel goed uitkomt omdat je dan geen kinderen kan krijgen. Of stel je voor dat je die vrouw bent. Dus wanneer u iemand ziet slapen in de collegebanken, wees niet te voorbarig met uw oordeel, hij is niet lui, hij is druk aan het plannen.

Deze column is gepubliceerd in de rubriek What’s up van het universiteitsblad Cursor van de Technische Universiteit Eindhoven in jaargang 49, op donderdag 02 november 2006. Zie www.tue.nl/cursor